Die stroompie brommel sy lof,
Die voëltjies voeg hulle viooltjies by.
En die wind sing so rustig deur die bos en bome.
Hoe kan ek nou nie my lofsang bring?
Hoe swyg ek oor U genade so onbeskryflik groot?
So saggies deur die bosse... so vreeslik saggies sweef die aroma in my neus.
Dis bos en water, gras en blom.
En so nou en dan die lieflikke son.
O hart van my, waar is die woorde om U lof te bring.
No comments:
Post a Comment